Piękna historia

To było wczoraj. Pięknie było, wzruszająco do łez.

Kasia zrobiła rozdawajkę rocznicową. Ja oczywiście szybko w kolejkę, pierwsza byłam, z nadzieją, że kiedyś to moje "niewygrywanie" odmieni się. Daję szansę szczęściu wytrwale (tylko ono jakieś takie gapowate). Było "jak zwykle" - nie wygrałam. Kasia, wrażliwa dusza, zaoferowała mi pocieszajkę, żeby już mi tak smutno nie było. Oczywiście, że sie ucieszyłam, nawet bardzo, bo Kasia robi śliczne rzeczy w różnych artystycznych dziedzinach - jest wszechstronnie utalentowana: druty - proszę bardzo, szydełko- ależ oczywiście, koraliki - nie ma sprawy, haftowanie - a jakże, różne, śliczne... Na wszystko ma czas (jak ona to robi??). Bo nie wystarczy mieć talenty...

No i wczoraj, miły pan listonosz, który zawsze niesie mi do drzwi - przyniósł. No to rozpakowuję - i szok , wzruszenie, niedowierzanie, macanie czy aby na pewno.

           Zobaczcie, tyyyyyyleeee!!!! 

No dech mi zaparło, oczom nie wierzyłam. Same cudowności zrobione przez Kasię z namysłem, bądź to co wie, że mi się przyda.

Cudny igielnik - książka, własnoręcznie wykonany, ozdobiony kwieciem majowym, na każdej "stronie" podpisane igły. No rewelacja!

Kolczyki wyszydełkowane, letnie, lekkie, misterne, w jasnym (bardzo jasnym) fiolecie zaróżowionym z radości. Mam trudności, żeby je sfotografować tak, by oddać ich piękno.

I jeszcze, z własnoręcznie wykonanych - bransoletka.

Kolorowa, radosna i wykonana, jak to u Kasi, perfekcyjnie wykonana. Spodziewałam się, że to może być bransoletka, ta pocieszajka, ale nie spodziewałam się,że w takim towarzystwie. Bo jeszcze były nici(co widać na zdjęciach) i słodkości czekoladowe.

I jak tu się nie cieszyć tak pocieszona? Kasiu DZIĘKUJĘ.

Zauważyłam, że lista obserwatorów powiększa się, witam więc Wszystkich, którzy dołączyli i zapraszam- zostańcie na dłużej.