Przygoda ze stillem..

Przygoda ze stillem rozpoczęła się już prawie rok temu i od tamtego czasu zapragnęłam mieć dla siebie taka tunikę. I nadszedł ten czas.... Włóczkę malabrigo sock zakupiłam już jakiś czas temu - czekała cierpliwie i - wystawiła na próbę moja cierpliwość. Oj, wystawiła.  Okazało się, że mam cztery dość różne odcienie, nie trochę różne - znacznie różne, mimo, że z jednego farbowania. Taka ci ona jest - ale i tak ja lubię. Wiecie, że robienie z kilku nitek jednocześnie nie jest tym samym, co robienie z jednej. No cóż, nie miała baba kłopotu...... 

Na zdjęciach mniej widać te różnicę niż w realu - ale  widać.

Kiedy już miałam prawie, prawie całą tunikę, uznałam, że jednak powinna być luźniejsza - czyli rozmiar większa. No cóż, żal, złość - jednak prucie. Czyli część procesu twórczego, jak się wspieramy w dziewiarskim świecie, głównie okienkowym. Ale z drugiej strony - jak mawiał Tewe - ja będę w niej chodziła, mam nadzieję, długo. To po co mam sobie szykować długie niezadowolenie, mogę przecież krótkie. Sprułam i od razu, bez odkładania wzięłam się do roboty. I jest, moja, przeze mnie wydziergana, o czym rok temu nawet bym nie marzyła. 

Jest....

Jestem zadowolona ze swojej roboty. Uważam, że "wyszła mi" dobrze, ładnie, dobieranie oczek jest takie jak ma być.
Wzór tej tuniki jest tutaj. Nie robiłam sexy rozcięcia z tyłu z guziczkiem, chociaż uważam, że ma bardzo dużo uroku. Nieco inaczej wykończyłam kieszenie i - dla mnie - tak jest lepiej. Oczywiście każdy ma prawo do swoich preferencji. Mam też dłuższe rękawy (tak lubię), mało zwężane, bo wydawało mi się że do luźnej ( a jest luźna, maskuje to i owo) takie szersze przy mankiecie będą ok. I znowu, to jest moje zdanie, mnie się tak spodobało - rozumiem, że są odmienne, równie ważne i wartościowe.
Moja waga pokazuje, że tuniczka waży 47 dag - ale budzi to moje wątpliwości. Może bateria siada? Mnie się wydaje, że nieco mniej. Druty nr 3 (KP, HH i Addi na początku, dopóki żyłka sobie nie wyszła.Ale ja z drutami mam stałe przygody, wszystkie braki i niedoróbki lecą do mnie).
Tak sobie piszę i patrzę na swoje dzieło - podoba mi się, zadowolona jestem, że hej..
Kilka osób pytało mnie teraz i wcześniej, jak robię dwa rękawy razem na okrągło. Wiem, że ameryki nie odkryłam, czasem jednak tak bywa (u mnie przynajmniej), że patrze na filmik, czytam i nic nie rozumiem, a ktoś pokaże "po swojemu" i zaskoczę. Więc ja też pokażę. Powiadam ; nic nowego,ale jak są pytania, to warto pokazać. Jak ktoś skorzysta - będę się cieszyć. Aha, bo ta tunika (dla tych co nie znają wzoru) jest robiona od góry metodą bezszwową.

Czyli mam na drucie ; połowę pierwszego rękawa, połowę drugiego rękawa, połowę drugiego rękawa i połowę pierwszego rękawa ( cyferki na zdjęciu). Ktoś miał wątpliwości, czy oczko gdzie jest wyciągnięta żyłka (czyli w połowie rękawa) nie rozciąga się. U mnie nie, wyżej jest zdjęcie od strony rękawa i nie widać, by jakieś oczko było większe od innych.

Witam serdecznie nowych Obserwatorów. Cieszę się, że przybywa, zachęcam wszystkich do pozostania. Cieszę się, że jest dużo wejść i zwiększa się liczba komentarzy. Czytam je i z każdego cieszę się, każdy zachęca mnie, żeby zajrzeć na bloga autora. 

Zauważyłyście, że bez koralików??? Bo ja naprawdę jestem po pierwsze dziewiarka (coraz lepsza. haha).

Dziękuję, tym co zajrzą, zapraszam Was, dziękuję, jeżeli zostawisz swój ślad-komentarz. Dobrego dnia i do spotkania.:)