xxx

twórczo, odtwórczo, coś nowego... ludwikar@poczta.fm
Dziękuję za odwiedziny, dziękuję jeżeli zostawisz komentarz


Obserwatorzy

wtorek, 31 grudnia 2013

Odchodzi , przychodzi..

Ostatni dzień starego roku, tego który był z nami 365 dni, a jakby godziny, policzyć, minuty, sekundy.... było tego sporo. Coś przeżyłam coś zrobiłam w każdej z tych sekund. Coś dobrego?- może. Nie zmarnowałam ich ?- może. Wydaje się, że nie, jednak ocena jest zawsze nie do końca prawdziwa.


Dostałam takie życzenia, w poezję przystrojone. Podzielę się nimi, bo bardzo mi się podobały, wzruszyły. Autorka, bardzo interesująca poetka - tutaj. Zajrzyjcie w starym, w nowym - warto


Trzy, dwa, jeden, głośno liczmy, 
już końcówka naszych zdarzeń, 
pozostaje nam wspominać, 
co staruszek przyniósł w darze. 
Czy, ten rok był dobry dla nas? 
Czy, łaskawy los nam sprzyjał? 
Czy, przyjaciół mamy nowych? 
Czy, zakwitła miłość czyja? 
Nie żałujmy chwil minionych, 
odpłynęły, gdzieś w nieznane, 
chodzić trzeba i pod górkę, 
brać musimy, co nam dane. 
Jaki, będzie ten co przyjdzie? 
Niesie dary w worku na dnie, 
marzeń morze, życzeń krocie, 
niech się spełnią, kto ich pragnie. 
SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU!



.











I jeszcze uzupełnienie życzeń, tym co zrobiło na mnie wrażenie

Ks. Jan Twardowski


Chroń

Ośle z aniołami
tęskniący Zacheuszu na zielonym drzewie
czwarty mędrcu coś poszedł na skróty
                i za późno stanąłeś w Betlejem
asceto z tylną częścią nagą
uśmiechu

chroń
przed absolutną powagą.






Do zobaczenia w roku 2014. Zapraszam:)

niedziela, 29 grudnia 2013

Zwolnij

Tę mijającą część świątecznego czasu przeżyłam na luzie, żeby nie powiedzieć, w lenistwie. Moja siostra jest tak czujna, że praktycznie nic mogę nie robić. Po powrocie zderzenie z rzeczywistością bywa otrzeźwiające, wraca realny świat, w którym okazuje się, iż lodówka sama nie napełnia się, mleko nie przychodzi do domu, obiad się sam nie gotuje.... Taki trochę inny świat. O widokach przez okno nie wspomnę. 
Miałam czas na czytanie, na robótkowanie. Zrobiłam szal, z którego jestem bardzo zadowolona. Też kolorowy. Tak się jakoś układa, że ostatnio wszystko kolorowe - i to  jakie! kolorowe.No cóż, tak mnie naszło. Dość dużo czasu zajęło mi koralikowanie, częściowo prute. Plany zmieniały się . Okazuje się, że koraliki są dość kapryśne. Robię z toho 11,0 - i w zależności od koloru i rodzaju są albo równe- albo nie. W robocie to przeszkadza,niszczy efekt końcowy - no to trzeba pruć. Coś tam jednak zrobiłam, coś robię. To .co robię trochę potrwa, pokażę już w nowym roku. A na drutach tuniczka still - pewnie dla odmiany coś innego też zacznę, bo kusi nowe.
Lubię ten czas międzyświąteczny, bo mam wrażenie, jakby mniejszej gonitwy, spowolnienia - takie świąteczne tempo. Mówię o sobie, bo jak patrzę na ten szał w sklepach (wychodzę) , to mam świadomość, że nie dla wszystkich to spowolnienie.
W przerwach robótkowych czytam teraz "Inny punkt widzenia" Miecugowa. To jest rejestracja rozmów, jakie przeprowadzał z ciekawymi ludźmi - też inspiruje do zatrzymania się, zastanowienia się. Cieszę się, bo pod choinką była dla mnie część druga.

Koraliki zrobiłam takie






















Jestem zadowolona, podobają mi się. Jeżeli  komuś się podobają na tyle, że chciałby je mieć - to są do wzięcia. Wszystkie z toho 11,0. Około 1 cm średnicy ( 12 koralików w rzędzie)

A teraz chusta, szal - czy jak to nazwać . Wygląda tak



















I co? Według mnie jest super. Da się zamotać, okręcić - i wesoła jest. 
Wzór jest tutaj. Nie robiłam dokładnie wg wzoru, nabrałam więcej oczek, co pozwoliło uzyskać szerszy szal. Pomocą służyła mi też Kasia- dziękuję Kasiu. Jak ktoś nie zna jej bloga, niech zajrzy koniecznie!
Szal waży 240 g, jest zrobiony z włóczki jawoll magic, kupionej w e-dziewiarce.
Z tej włóczki pewnie jeszcze coś poczynię :)

Ten rok kończy sie dla mnie z duuużą niespodzianką. Niespodziewanie bowiem, chyba pierwszy raz w życiu WYGRAŁAM candy. Zajrzałam , sprawdzić jak tam losowanie, ale nie że ja może tam jestem, ot tak z ciekawości, komu gratulować. A nagrody piękne, oj piękne. Miła końcówka roku. Tutaj wygrałam . Zachęcam do zajrzenia, bo są tam bardzo piękne wytwory. Dzięki Gosiu.:)
Dobrego dnia:) Do spotkania .....

piątek, 27 grudnia 2013

Lubię mikołaje

Miałam zacząć od impresji grudniowych na wsi, jednak prezenty czekały długo,więc mają pierwszeństwo. Czas mikołajowy trwał u mnie w tym roku dość długo, coś około dwóch tygodni- prawie przyzwyczaiłam się. Dużo cudowności dostałam (oczywiście nitki też), a najważniejsze, że wszystkie trafione. Nie będę jednak pokazywała wszystkich prezentów (duży wór by się uskładał) tylko wykonane własnoręcznie. 
Prezent czekał dość długo, aż go obejrzę - bo przyszedł dzień po moim wyjeździe - i czekał. Zaskoczyła mnie mnogość i misteria wykonania. Wielka radochę sprawiła mi Figosia (nie prowadzi bloga) swoimi niezwykle starannie wykonanymi , artystycznymi dziełkami. Dzień na fotografowanie fatalny, chyba w roku najciemniejszy, więc nieco uroku zabiera - ale i tak są śliczne.
Pokazuję






Piękna skrzyneczka, aksamitnie wypolerowana - cudo:), a do tego






 Tutaj widać prezent, choinkę z piór, od innej utalentowanej dziewczyny - Oli, gimnazjalistki


a tu jeszcze z choinką-świeczką.
Dziękuję bardzo :)

Trochę grudnia na wsi, z kolorowym ptactwem i zielona trawą. Zdjęcia nie są najlepszej jakości, niektóre robione przez okno. Dwa psy pieszczochy robią zbyt wiele szumu, by ptaki czekały. A dzięcioł w ogóle nie pozwalał się uchwycić, ma jedno zdjęcie, jedno możliwe.

Świeżo przekwitła olszyna






Zielona trawa w jesiennym lesie










pomarańczowe brzuchy w słońcu jaśnieją


pani bażantowa ogląda świat po śniadaniu

niezmordowane wróbelki


Sroka damula



Uparcie unikający zdjęć dzięcioł


Dwie wartowniczki


i kiciuś





Tak oglądałam świat w tym świątecznym czasie. Nie powiem, coś tez zrobiłam - pokażę jednak w następnym poście, bo obawiam się, że trudno byłoby dotrwać do końca.
Serdecznie witam Obserwatora z drugiej setki:) Zapraszam do pozostania.
Tym wszystkim, którzy zechcieli zajrzeć i zostawić życzenia, te dłuższe i te krótsze - wszystkie ważne., dziękuję szczególnie. Każde sprawiło mi dużą radość. A jak się spełnią, to dopiero będzie:) Dziękuję Wam, zapraszam .Życzę dobrych dni, tych nieco innych, ciągle trochę świątecznych. Czekajmy razem na odejście staruszka 2013. Może jeszcze łaskawy będzie, zostawi dobre chwile dla nas. Dobrego dnia i do spotkania na blogowej drodze.

niedziela, 22 grudnia 2013

Boże Narodzenie





W dzień Bożego Narodzenia radość wszelkiego stworzenia
My też radujmy się, czerpmy łaski z tego daru.
Tobie, sobie, nam - błogosławionych świąt Bożego Narodzenia.

niedziela, 8 grudnia 2013

Mikołajowo i kolorowo

Na szczęście wierzę w mikołaja, inaczej straciłabym szansę, że mnie odwiedzi. A odwiedził, ten mniejszy, bo najważniejszy u mnie przychodzi 24 grudnia. Przychodził, bo jak będzie w tym roku, to jeszcze przecież nie wiem.
Odebrałam przesyłkę - a ponieważ spodziewałam się- to nie zdziwił mnie pan kurier. Jednak przesyłka tak - tej się nie spodziewałam. Ale jak ktoś jest grzeczny, tak jak ja...:)Przyniósł mi cudowności, takie oto







Cuda, prawda? Dziękuję Mikołaju

Miejscowy, dorzucił jeszcze to.

Opłaca się być grzecznym. Takie niespodzianki są nie tylko miłe - są wzruszające.

Wydarzeniem blogowym jest pojawienie się 100 obserwatora. Witam Cię, jubileuszowo., Efkaraj To nie znaczy, że tych 99 jest mniej ważnych. Ulegam skłonnościom świętowania okrągłych liczb (czy cyfr?) Już wcześniej postanowiłam, że dla 100 będzie prezencik. Nie pisałam o tym wyraźnie, bo wydawało mi się, że jeszcze zdążę. Powiadomiłam już @ ową 100 Obserwatorkę, w sprawie prezenciku - i czekam na odpowiedź. 
A teraz pochwalę sie jeszcze swoimi udziergami - trochę dla ocieplenia, trochę dla ozdoby. Miałam zrobić chustę aeolian, która "chodzi" za mną od bardzo dawna. Popatrzyłam w opis w tym okrutnym języku - i wydał mi się taki trudny, taki nie do zrobienia przeze mnie. No to odłożyłam. Wiem, że wiele osób robi ją (tę chustę), a więc nie może być szczególnie trudna - no cóż na tę chwilę przeraziła mnie. Ona mi się tak bardzo podoba, że wrócę do niej może kogoś o pomoc poproszę - i zrobię. Póki co, w jej miejsce wskoczyła ta . Zmieniłam nieco projekt, bo lubię większe - więc powiększyłam. Ponieważ 
robiłam z merino lace 



zakupionego tutaj to zgodnie z projektem byłaby tyciusieńka.

Moja, tzn zrobiona przeze mnie, wygląda tak.

















I co Wy na to?? Mnie się bardzo podoba. Włóczka jest cieniowana, czego niestety na zdjęciach nie widać. Chusta może być do wzięcia, jeżeli się komuś spodoba i zechce ją mieć - to proszę bardzo. Warto. Można się kontaktować przez @ (podany na górze bloga).

Kolorowo obiecałam w tytule bloga - i będzie kolorowo. Przy takich kolorach od razu świat wydaje się  ładniejszy, chmury bardziej rozproszone - a przy okazji szyja ocieplona.















Otulacz  wykonany jest z włóczki zakupionej właśnie w e-dziewiarce ( aktualnie nie ma już tego koloru). 
Też może być do wzięcia, jeżeli podbije czyjeś serce (i szyja zapragnie go mieć).
(Wrrrr, znowu nie umiem kliknąć gdzie trzeba - a gdzie trzeba?- żeby mi się pisało od brzegu, a nie od środka. Czy taki sprzęt, jakiś mechaniczny produkt, nie powinien mnie słuchać??. 
I to by było na tyle, na dzisiaj.  Może jeszcze zdążę przed wyjazdem ( a wyjeżdżam w środę) coś napisać, gdzieś zajrzeć, odwiedzić jakieś zaprzyjaźnione ( a może i nowe) blogi.

Dobrego wieczoru Wam życzę:)